ADHD - Atelier
Als maker met ADHD liep ik geregeld tegen bepaalde blokkades aan, bekende hindernissen die bij ADHD horen zijn bijvoorbeeld motivatieproblemen, dingen niet af kunnen maken en structuur aanbrengen. Voor mijn afstudeerproject besloot ik niet langer tegen mijn natuur in te gaan maar de aspecten van ADHD die normaal mijn maakproces moeilijker maken te omarmen of om te buigen en in mijn voordeel te gebruiken.De eerste stap hierin was mijn obstakels vast te stellen. Vervolgens ben ik hier mee aan de slag gegaan om tot een methode te komen waarin het voor mij makkelijker en leuker werd om in te werken. Hier zijn vervolgens de volgende werken uit gekomen
Obstafel
Als ADHD’er kan ik soms obstakels zien in kleine dingen. De omstandigheden lijken vaak perfect te moeten zijn voordat ik iets gedaan kan krijgen. Dit zorgt voor kortsluiting in mijn hoofd en dit staat me zeker tijdens een maakproces vaak in de weg. Ik heb geprobeerd dit gevoel te vertalen naar een tafel. Het blad van de tafel varieert heel erg in hoogte waardoor het al moeilijk is om iets op de tafel te plaatsen.
Cosmonaut
Deze film/performance is een metafoor voor de relatie ik heb met prikkels. Een astronaut verlaat de wereld voor rust maar het gebrek aan prikkels veroorzaakt bijna hetzelfde gevoel. Tijdens het maken wilde ik het maakproces verwerken in de film om een theatrale spanning te veroorzaken. Tijdens mijn presentatie heb ik ervoor gekozen het een live performance te laten zijn. De kijker wordt geforceerd te kiezen tussen het maakproces en het beeld van de kosmonaut dat ondertussen op een groot scherm wordt geprojecteerd. de rol van Cosmonaut is in de film gespeeld door Jan de Beer en werd live gespeeld door Marleen Brons. De lichtperformance is in zowel de film als de live performance gedaan door Tom Heintz en Jolein Kop.
De Goed-Gedaan-Doos
Kinderen met ADHD worden op de basisschool vaak gestimuleerd op de korte termijn met bijvoorbeeld stikkers. Dit is omdat een directe beloning veel beter werkt voor deze kinderen dan een beloning beloven op de langere termijn. Jammer genoeg zit ik niet meer op de basisschool en is er niemand die mijn beloont met stikkers (ik heb het aan verschillende mensen gevraagd). Als volwassen ADHD’er zal ik jammer genoeg mezelf moeten belonen. Hiervoor heb ik onder andere De Goed-Gedaan-Doos gemaakt. De bedoeling is dat ik hiermee mezelf op de korte termijn kan belonen door na alles wat ik doe aan het touw te trekken.
Professor ADHD
In deze reeks rondom ADHD behandel ik samen met Jeroen Opstelten (Professor ADHD) verschillende onderwerpen waarvan ik denk dat ze voor veel mensen met ADHD herkenbaar zullen zijn. We hebben geprobeerd deze vragen op een humoristische manier te beantwoorden, we garanderen echter niet dat je na het zien van deze reeks ook daadwerkelijk iets wijzer bent geworden.
-Aflevering 1: Wanneer is iets af?
-Aflevering 2: Verzameldrang
-Aflevering 3: Ontspanning
Een Hoofd Vol Bloemen
Schrijven is voor mij een uitlaatklep, en dit gebeurt ook vaak op een natuurlijke manier. Waar ik vaak obstakels zie bij andere werkwijzen verloopt het schrijfproces vrijwel altijd soepel. Om deze reden vond ik dat mijn schrijfwerk een plek moest krijgen in mijn afstudeerproject. Een hoofd vol bloemen is mijn eerste bundeling. In deze bundel verzamel ik korte verhalen en gedichten, soms zelfs van slechts één zin. Ik hoop hiermee een klein inzicht te geven in mijn werk en mijn gedachtengangen, maar ik hoop vooral dat het een beetje leuk is om te lezen.
Diploma Dispcnser
Een probleem wat ik als maker met ADHD vaker ondervind is dat ik mijn motivatie na een tijdje kwijt raak, ik verlies dan de affiniteit met hetgeen dat ik aan het maken ben. Voor mijn afstudeerproject wilde ik dit voorkomen door me niet te beperken tot één ding, maar gewoon te gaan maken waar ik zin in had. En om mezelf nog verder te motiveren wilde ik hier ook een motivatiesysteem aan koppelen. Zoals kinderen een stikker krijgen voor een goed afgerond project wilde ik mezelf met de ultieme stikker belonen, een diploma.
Welke houding neem ik aan als ontwerper?
Tijdens mijn onderzoek voor mijn afstudeerwerk heb ik mezelf de vraag gesteld: Welke houding neem ik aan als ontwerper? Dit leek mij een relevante vraag, niet alleen tijdens mijn afstudeerwerk maar ook in mijn carrière als ontwerper na mijn opleiding. Na hier lang over nagedacht te hebben en hier veel over te hebben gelezen heb ik mijn bevindingen vertaald naar een korte reeks van 3 foto’s.
Mijn werkplek
Ik ben van nature niet zo goed georganiseerd, en zo ben ik vaak de helft van mijn dag kwijt aan zoeken naar mijn spullen. In mijn achterhoofd weet ik dat het me enorm helpt als ik wel wat structuur aanbreng. Geïnspireerd door mijn oom, die al zijn gereedschap omlijnt zodat het nooit kwijt kan raken ben ik dit ook gaan doen. Ik heb een kleur gecodeerde inrichting gegeven aan mijn werkplek, zo heeft alles een vaste plek en raak ik nooit iets kwijt. Zelfs mijn ateliergenoten hebben hun eigen kleur. Dit zorgt voor rust in mijn hoofd en hierdoor kan ik meer aandacht geven aan de dingen waar ik mee bezig ben.